-
1 wada
сущ.• авария• вред• дефект• дефицит• заблуждение• изъян• невыгода• недостаток• недостача• недочет• неисправность• неполадка• неполнота• несовершенство• неудобство• нехватка• оплошность• ошибка• повреждение• помеха• порок• препятствие• провал• проступок• пятно• убыток• ущерб* * *♀ порок ♂, изъян ♂; недостаток ♂;\wada serca мед. порок сердца
+ przywara;brak, defekt, usterka* * *жпоро́к m, изъя́н m; недоста́ток mwada serca — мед. поро́к се́рдца
Syn: -
2 serce
сущ.• сердечник• сердце• сердцевина• суть• ядро* * *serc|e☼, 1. сердце;atak \serceа сердечный припадок; bicie \serceа сердцебиение; skurcz \sercea сердечный спазм; wada \serceа порок сердца;
2. (dzwonu) язык m (колокола);● w głębi \sercea в глубине души; z ręką na \serceu положа руку на сердце; wziąć do \sercea принять (близко) к сердцу;
nie mam \serceca do kogoś, czegoś у меня душа (сердце) не лежит к кому-л., чему-л.;złamać \serce разбить сердце; \serce się kraje сердце кровью обливается, сердце разрывается;
czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal погов. с глаз долой — из сердца вон* * *c1) се́рдцеatak serca — серде́чный припа́док
bicie serca — сердцебие́ние
skurcz serca — серде́чный спазм
wada serca — поро́к се́рдца
2) ( dzwonu) язы́к m (ко́локола)•- z ręką na sercu
- wziąć do serca
- nie mam sercca do kogoś, czegoś
- złamać serce
- serce się kraje
- czego oczy nie widzą
- tego sercu nie żal -
3 wrodzony
wrodz|ony\wrodzonyeni врождённый, природный;\wrodzonyone zdolności врождённые способности; \wrodzonyona wada serca врождённый порок сердца
+ przyrodzony* * *врождённый, приро́дныйwrodzone zdolności — врождённые спосо́бности
wrodzona wada serca — врождённый поро́к се́рдца
Syn: -
4 Herzfehler
Herzfehler m wada serca
См. также в других словарях:
wada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ujemna cecha charakteru; przywara, słabość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wada charakteru. Ukrywać swoje wady. Być bez wad. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wada — ż IV, CMs. wadzie; lm D. wad 1. «ujemna cecha charakteru, przywara» Drobna, przykra, dokuczliwa wada. Wady narodowe, społeczne. Człowiek bez wad. Mieć jakąś wadę. Wytykać czyjeś wady. 2. «brak, uszkodzenie obniżające wartość jakiegoś przedmiotu;… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
niedomykalność — ż V, DCMs. niedomykalnośćści, blm med. «niemożność zupełnego zamknięcia czegoś (zamknięcia się)» Niedomykalność powiek. ∆ Niedomykalność zastawek serca «stan, w którym zastawki nie przylegają ściśle do siebie wskutek znacznego rozszerzenia komór… … Słownik języka polskiego
ID (альбом) — ID студийный альбом Анны Марии Йопек Дата выпуска 11 мая 2007 года Записан март 2006 март 2007 Жанр Джаз / поп Длительность 1:00:34 … Википедия
sercowiec — m II, DB. sercowiecwca; lm M. sercowiecwcy, DB. sercowiecwców pot. «człowiek z wadą serca, chorujący na serce» … Słownik języka polskiego
wrodzony — «właściwy człowiekowi od urodzenia, nie nabyty; przyrodzony» Wrodzone skłonności (do tycia). Wrodzona wada serca. Wrodzone poczucie taktu, sprawiedliwości. Wrodzone zdolności. Wrodzona inteligencja … Słownik języka polskiego
zaburzyć — dk VIb, zaburzyćrzę, zaburzyćrzysz, zaburzyćburz, zaburzyćrzył, zaburzyćrzony zaburzać ndk I, zaburzyćam, zaburzyćasz, zaburzyćają, zaburzyćaj, zaburzyćał, zaburzyćany «spowodować zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś»… … Słownik języka polskiego
choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… … Słownik języka polskiego
niedomaganie — n I 1. rzecz. od niedomagać. 2. lm D. niedomaganiegań «brak zdrowia; objaw choroby, zaburzenia w funkcjonowaniu jakiegoś organu wewnętrznego» Nękały go niedomagania wieku starczego. Niedomaganie serca, żołądka. przen. «usterka, wada, brak»… … Słownik języka polskiego
słabość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. słabośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak lub upadek sił fizycznych spowodowany chorobą, wycieńczeniem organizmu; brak energii do działania; osłabienie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
